OP HET PODIUM MET NIET-AANGEBOREN HERSENLETSEL

Schrijfsels over NAH

  • Blog

Als ik de zee zie wil ik erin. De aantrekkingskracht van het water roept me.

Ik herinner me de sprint in Zuid Afrika naar het water. Via buurvrouw Linda een goede parkeerplek in Breskens aan de zee gevonden. Een hele stijle betonnen helling af, ja daar is het water. Aan de hand van Koen struin ik door het zand. Ik laat me achterover vallen, ik zit dichtbij het water. Al liggend mijn bikini broekje aantrekken gelukt!

Koen neemt me aan de hand mee naar het water. Ik loop op blote voeten in een traag tempo. Water…heerlijk. We lopen de zee in er staat laag water. Koen stelt voor dat ik op het subbord ga zitten. Het lukt, ik blijf drijven en genieten.

Na een tijdje besluiten we terug te lopen, weer aan zijn hand. Ik voel de geribbelde zandbodem. Shit mijn verlamde klapvoet werkt niet mee. Bij iedere stap slaat mijn rechtervoet om. Vermoeiend bij iedere stap nadenken. Ik pleur mezelf op het strand neer. Voldoende actie voor vandaag. Met een tijdschrift over mijn gezicht lig ik in de zon. Dan krijg ik een binnenpretje. Ik graaf een kuiltje naast mijn handdoek en laat Stien in het kuiltje plassen. Zand erover en niemand die het ziet.

Einde middag gaan we terug met kibbeling naar ons Wikkelhuisje. Tijdens de after vakantie meeting met mijn vriendinnen lukt het me niet om mijn vakantie belevenissen uit te leggen. Het binnenstappen van het Wikkelhuisje voelde voor mij als een droom. Wat een mooie en inspirerende ruimte!

Na iedere heftige gebeurtenis zoals carnaval of vakantie raak ik in een dip. Het blijft confronterend wat er allemaal niet meer kan. Bergen beklimmen, oerwoud door struinen, snorkelen, eeuwig door feesten. Gelukkig lukt het goed om samen met Koen plannen te blijven maken. Ons huis opknappen, een busje kopen en een Wikkelhuisje? In het weiland of in het bos?

Ik denk aan mijn kinderen, ook zij draaien mee hoe het gaat. Het is toch anders met NAH maar niet slechter. Oké, dus op zoek naar een plek voor ons Wikkelhuisje, in het bos of weiland waar we later met zijn tweeën kunnen blijven wonen. Nee…niet in Mariahout 😅! Dus wie ideeën heeft🙋‍♀️!