Mijn Lief kan ik geen groter plezier doen dan met hem de jaarlijkse Onbeperkte Elfstedentocht in Friesland te gaan fietsen, vijf dagen lang en in totaal 235 km.
De Elfstedentocht maar dan fietsend of iets wat daarop lijkt, alles is oké, voor mensen met een beperking op welke manier dan ook. Dit evenement is zes jaar geleden opgericht door Sandy, een jonge vrouw met MS. Zij vond dat iedereen binnen zijn of haar mogelijkheden sportieve prestaties moest kunnen leveren, inclusief het krijgen van een medaille. Toendertijd startten rond de 25 mensen, dit jaar zijn het er acht keer zoveel. Waaronder mijn Lief op zijn driewielfiets en ik, als zijn buddy en op de voor mijn verjaardag verworven nieuwe elektrische Gazelle. Als een speer gaan we samen op, wat een ervaring... voor het eerst in al die jaren zij aan zij.
Daar waar in het verleden bij mij de allergie voor de onzichtbare gevolgen bij NAH tot grote hoogten steeg fiets ik dit jaar niet als een gek achter mijn Lief aan. Nee fluitend, kletsend en fietsend maken we dit jaar naast elkaar (uh... grotendeels) fietsend het schitterende groene landschap van het hoge noorden onveilig. De zon en blauwe luchten met witte wolken vieren hoogtij. Op een uurtje regen in al die dagen na. Deze keer kan 'de tocht der tochten' niet meer stuk! Wil niet zeggen dat alles 'vlekkeloos' gaat... verre van... dat lukt ook niet als er NAH in het spel is, is mijn ervaring.
Als ik rondom mij heen de andere deelnemers aanschouw ben ik de 'lucky one'. Wat een verhalen, wat een kracht en moed is er nodig bij wat ik aanhoor en waarneem. Petje af! Een van de deelnemers is een jonge vrouw, met flink wat NAH, en met een bakfiets waarin een klein jongetje zit... Ik zie haar dit jaar voor de vijfde keer. 'Vier het leven ' is haar lijfspreuk. Ze verkoopt er tasjes van. Het kleine jongetje, ondertussen vijf jaar jong, klimt 100 meter voor de finish uit de bakfiets en rijdt dit jaar trots en op zijn eigen fietsje, de finish over. 'Ik kan voortaan zelf fietsen' roept hij... Samen raken ze me ieder jaar opnieuw en diep.
Evenzo raken me alle vrijwilligers van ANWB, politie, koffiezetters, aanmoedigers, van bezemwagen tot de Wegenwacht die al die kanjers vijf dagen lang, veilig langs het parcours loodsen. Wat een enthousiasme, wat een inzet, wat een organisatie!
Je moet het meemaken om het te kunnen weten! Doe jij, die dit leest volgend jaar ook mee, als buddy samen met een kanjer of... als je zelf een kanjer bent? Ik gun iedereen deze ervaring, een die 'het leven vieren' mogelijk maakt!
Groetjes, Truike x
https://onbeperkteelfstedentocht.nl/
Oja, zou ik bijna vergeten. Samen met twee andere fietsende mensen van theatergroep NAH-Ja! haalden we via een sponsoractie dit jaar ook nog €1190 op. Ter ondersteuning van onze vier toneelvoorstellingen komend najaar! Dank aan al onze sponsoren!
Mocht fietsen niet lukken kun je altijd nog naar 'Jij en ik' komen kijken, zie verderop deze site. Je bent van harte welkom!
