Opmerking van mijn collega: "Ik begrijp dat heel goed, dat homoseksuele 50 plussers de weg van het leven kunnen kwijtraken. Kijk, als je kinderen krijgt heb je een doel. Wij hebben dat niet."
Ik denk over mijn tiener kinderen Pine en Nils. Als ik zelf een dip voel opkomen, doordat ik toch fysiek beperkt ben of last heb van mijn blaas, dan denk ik aan mijn kinderen en verschijnt er vanzelf een glimlach op mijn gezicht. Ik geniet zo van hen, in de bloei van hun leven. Vooral van Pine die al gedeeltelijk door haar puberteit heen is. Ze woont met een vriendin anti kraak; verft de muur buiten vol bloemen (net als wij vroeger in t studentenhuis) en kookt bijzondere gerechten. Mijn zoon Nils heeft ontzettend veel vrienden, die momenteel veel belangrijker voor hem zijn dan wij. Het blijft de uitdaging om zo fijn mogelijk te leven met je gezin, met of zonder NAH ;-).
Donderdag kunnen we de camper ophalen. Ik hoop echt dat we hierdoor met zijn tweeën veel weekenden de natuur intrekken en dat me dat mooie momenten en energie gaat opleveren. Tot nu toe gaat het loslaten van mijn kinderen me goed af. Vrijheid en onafhankelijkheid zijn voor mij de kernwaarden in het leven. En positieve mensen om je heen, dat helpt ook 
. Volgens mij ben ik er zelf ook een.
Jel