Ooit kwam ik de mooiste, liefste, grappigste, stoerste Sinterklaas van de wereld tegen. Het is 5 december 2018 als ik hem 's morgens in zijn pas aangeschafte nieuwe habijt mag hijsen. Een idee van ‘nep’-Sint zelf om op zijn verjaardag, helemaal in het nieuw gestoken via Bol.com, een dagbesteding voor ouderen te bezoeken. Die vallen qua indicatie
tussen wal en schip, maar vereenzamen wel thuis.
In het dagelijkse leven was deze Sint als vrijwilliger de chauffeur voor diezelfde ouderen. Zo ook die dag, waarop iedereen in Wijbosch dacht dat Sint op het grote Sinterklaasfeest in Amsterdam was.
De verbazing aan de deur was groot! Bijvoorbeeld bij 84 jarige Dora, die na later bleek, 's morgens vroeg ook al twee - toen nog zwarte - Pietjes van de Thuiszorg op bezoek had gehad. Ze viel nog net niet om! De vrijwilligers waren al even verbaasd. Wie was deze onverwachte Sint die hen de hemel in prees voor hun belangrijke bijdrage aan de Wijbossche samenleving?
Zonder twijfel en zonder enige Sintervaring stal Sint die 5 decemberdag de show. Met en zonder mijter, met en zonder correct opgeplakte wenkbrauwen, snor en baard, met stok en een Sinterklaasboek, voorzien van kadootjes en een persoonlijk woordje, genoot de volledige dagbesteding van zijn heuse Sinterklaasstem in combinatie met zijn ludieke en
gevatte optreden. Bij zijn vertrek werd er dan ook luid ‘Dag Sinterklaasje, dag Sinterklaasje‘ gezongen, en iemand riep ‘Tot volgend jaar’. En ik, ik was verbaasd en trots wat mijn 'toen nog geen NAH'-lief had neergezet. Had nooit gedacht dat er zo’n toneeltalent in hem schuilde.
Het is nu december 2024. Een ‘tot volgend jaar’ is er nooit meer van gekomen. Vijf weken na zijn Sinterklaas debuut, januari 2019, is NAH-lief, zomaar uit het niets overvallen door een hersenbloeding zo groot als een sinaasappel. Volgens de artsen zou hij zelfs nooit meer een Sinterklaasfeest meemaken.
Het is anders gegaan. NAH-lief heeft zich een slag in de rondte gewerkt (ikzelf trouwens ook). Eerst via twee revalidatiecentra, daarna doordat ik hem het leven opnieuw insleurde en NAH-lief te popelen stond weer gezond te worden. Later via Hersenz en nog later een stuk verwerkingsproces via Toneelgroep NAH-ja!
NAH-lief, industrieel ontwerper van beroep, als ZZP’er, heeft zijn werk tot zijn grote verdriet moeten loslaten. Hij woont zelfstandig, eerst met behulp van de WMO, later met allerlei soorten ondersteuning via WLZ. Dagelijks komt er een zorgverlener aan huis, drie dagen in de week bezoekt hij dagbestedingen (!!!) en in het weekend logeert NAH-
lief bij mij in Wijbosch. We hebben ondertussen ook diverse vervoersopties geregeld en andere praktische hulpmiddelen aan kunnen schaffen.
We hebben het overleefd!
Vraag ons niet wat al dat geregel gekost heeft, inclusief de bureaucratie die er achter schuilgaat. We kunnen er beide een groot Sinterklaasboek vol mee schrijven. Dan is er ook nog zoiets als een volwaardige, gelijkwaardige relatie behouden, daarover een andere keer graag... Op dit moment zijn we vooral trots op elkaar en op dat wat we tot nu toe bereikt hebben. Nu eerst onze verlanglijstjes maken voor de echte Sinterklaas, voordat we de boot missen, dat zou jammer zijn!
Spanje, 5 december 2024, verlanglijstjes van NAH-lief en Truike:
NAH-lief: Lieve Sinterklaas, ooit was ik voor u de ‘nep’-Sinterklaas, kunt u er nu voor zorgen dat de NAH die ik heb ook ‘nep’ is ?
Truike: Lieve Sinterklaas, och och, ik hoef geen kadootjes, en zeker geen grote, ik vraag u alleen om de wens van NAH-lief in vervulling te laten gaan! Dankuwel alvast!