Ja, ik ben weer eens op reis en ja, ook nog eens heel ver weg en ja, voor de vierde keer dit jaar, waarvan ‘maar’ 1 x met NAH-lief. En ja, ik ben mantelzorger van hem.
"Wie zorgt er dan voor NAH-lief?", en "Waar is hij dan met de feestdagen" en "Vindt hij het niet erg dat je er dan niet bent?" "En is ook nog jarig als je weg bent". En de allerbelangrijkste: "Wat vindt NAH-lief ervan?"
Zomaar wat vragen die ik vooraf aan mijn spannende Nepal-reis gesteld kreeg. Ik beantwoord de vragen waarheidsgetrouw, met ook nog een soort van verontschuldiging. “De vriendin waarmee ik 16 dagen door Nepal reis zit in het onderwijs, in de zomervakantie is het regen seizoen in Nepal, dus was Kerstvakantie de enige mogelijkheid! Ik zou er zelf niet voor gekozen hebben!” En ook: “Ik heb alles via WLZ voor NAH-lief goed kunnen regelen waaronder Astrid, een schat van een vrouw ingezet als vervangende mantelzorger via organisatie ‘Zorgmies’. En Wilranda, die evt. het verpleegkundige stuk kan regelen, mocht het fout gaan!?”
En zo vertrok ik op 18 dec ‘legaal’ richting Nepal.
Beetje uitgeput, dat wel, want er was vooraf veel te regelen. Mijn en zijn huis op orde... mijn en zijn bed verschonen... mijn en zijn koelkast uitgemest… kleding uitgezocht en nog veel meer. Al mijn reisinformatie, hotel overnachtingen en vluchtnummers etc. uitgedraaid. Al zijn hulpverleners, dagbesteding dagen wel en niet gesloten, telefoonnummers van de in nood te bellen zorginstanties, datum doktersbezoek etc. op een rijtje gezet en afgedrukt en doorgemaild.
En dan beland ik na een gemiste bus in Wijbosch, met net op tijd mijn door een taxi opgehaalde paspoort wat ik onder mijn printer had laten liggen, via de trein naar Schiphol airport, met een overstap op Istanbul, ruim 24 uur later op 19 december in Kathmandu, de hoofdstad van Nepal, van waaruit mijn rondreis begint.
Achterwege laat ik dat NAH-lief op 20 december tijdens een controle aan het ziekenhuis languit voorover valt omdat zijn linkerbeen niet mee werkt en er geen rolstoel voorhanden was. Met flink gekneusde ribben is NAH-lief minstens zolang zoet is als dat ik in Nepal ben.
Tja, op vakantie gaan... Als ik dit verhaal schrijf ben ik bijna weer op weg naar huis. Met een rugzak vol zeer bijzondere ervaringen op zeer uiteenlopend gebied die ik voor geen goud had willen missen. Ik ben blij dat Buddha hier in Nepal mij geen vragen heeft gesteld, hij zei alleen dat, als je vanuit een goed hart leeft, dat het dan altijd goed is! Ik kan er weer tegenaan.
Nepalese groetjes en Happy New year!