Ik herinner me als de dag van gisteren dat mijn drie zusjes en ik in onze piepjonge jaren een driewielfietsje hadden. De een groeide eruit, aan de ander werd de fiets in volle glorie overgedragen. Het was zo’n fietsje met een breed houten plankje als zadeltje. Zo’n fietsje wat perfect zou passen tussen de afbeeldingen op een ‘Aap noot Mies’-plankje.
Onlangs liep ik in Uden door de Oranjepassage langs een nostalgische winkel en daar stond er zo eentje! Ik heb me in kunnen houden het niet te kopen!
Terug naar het heden, en naar NAH-lief. Naast zijn liefde voor zijn scootmobiel is er ook de langgekoesterde wens om een driewielfiets te kunnen berijden. In het begin van NAH-liefs ziekzijn hebben we zelf een bakfiets aangeschaft, ver voor de intrede van de scootmobiel. NAH-lief kon daarmee zelf zijn hond uitlaten. Het werkte toen perfect voor hem en hond Riva. Voor mij was de bakfiets een niet te nemen hindernis, loodzwaar om de bocht rechtop door te komen terwijl NAH-lief dat meestal, als hij op tijd vaart minderde, fluitend deed.
Helaas is Riva in de nobele leeftijd van ruim vijftien jaar overleden… en heb ik (voorlopig) de rem gezet op aanschaffen van een nieuwe dierenvriend. 'Help help' denk ik… als ik naast de zorg voor NAH-lief aan een pup denk. Daarbij komt ook dat, als het beestje onze leeftijd overstijgt… ik er niet aan moet denken dat het heimwee naar NAH-lief of mij gaat krijgen. Klinkt verwaand… maar Riva was nergens zonder NAH-lief in de buurt. Op een dag en uit nood is ze een lang weekend in een hondenpension geweest. We kregen een halve hond terug, zo vermagerd, niet willen eten, alleen maar gejankt.
Sinds enkele jaren fietst NAH-lief eens per jaar, de eerste twee jaar met Riva in zijn bakfiets, in Friesland de Onbeperkte Elfstedentocht. Een schitterend initiatief van Stichting Leef!, met als oprichtster Sandy van Rooij. Iedereen met wat voor ‘beperking’ dan ook kan mee doen. Of je nu in 230 km alle elf steden en alle vijf dagen fietst of alleen 5 stappen voor de Finish met je rollator mee doet, iedereen is een winnaar en krijgt een medaille.
De fietstour is altijd in september. Dit jaar van 11 t/m 15 september. Een warm en happy evenement, zeer goed georganiseerd met mogelijkheid om op een vakantiepark te verblijven en waar je jaarlijks terugkerende deelnemers treft.
NAH-lief kan bijna niet meer wachten, ook omdat hij deze keer voor het eerst op zijn pas verworven electrische driewielfiets mee doet! De Rolls Roys onder de aangepaste fietsen is ie. En zijn allereerste vervoersmiddel via de WMO verkregen.
Na de door ons zelf aangeschafte rolstoel, rollator, bakfiets, scootmobiel inclusief wandelstok, waarvan de laatste drie genoemden in tweevoud… omdat we immers latten… is Herman, eindelijk nu via de WMO, in het rijke bezit van zo’n driewielfiets gekomen. En geloof me, de weg er naar toe doet niet onder voor het beklimmen van de Mount Everest maar het is gelukt. Inclusief een ‘gratis’ accu-wisseling naar eentje met dubbele capaciteit. Met de originele accu haalde NAH-lief nauwelijks zijn dagbestedingen waar hij sindsdien zelf naar toe fietst. Die afstanden, enkele reis, liggen tussen de 12 en 18 km, meteen een goede training voor de ‘Onbeperkte Elfsteden tocht’ vindt NAH lief.
De afgelopen maanden zijn top fietsweken geweest. NAH-lief heeft ontdekt dat de fiets in een hogere stand nog harder kan, hij vliegt over de weg, zegt ie. Ik heb het laagvliegen ondertussen al meegemaakt! Er kan natuurlijk begrenzing opgezet worden maar om dat nu al meteen met hem te bespreken… Lang leve het enthousiasme!
Volgende week vrijdag krijgt de fiets een beurt vanuit de fabrikant, omdat ie dan klaar is voor de 230 km in Friesland.
Aangezien ik in de Elfsteden fietsweek, naast mantelzorger de titel van 'buddy' krijg, en dus mee ‘mag’ fietsen, ga ik het er toch maar eens snel met NAH-lief over hebben, wil ik niet ook in Friesland en dan nog eens vijf dagen, het nakijken hebben!
Ps Houd Omroep Friesland in de gaten, zij doet verslag van de Onbeperkte Elfstedentocht!
Fietsgroetjes, Truike x