OP HET PODIUM MET NIET-AANGEBOREN HERSENLETSEL

Schrijfsels over NAH

  • Blog

Vandaag naar de daklozen opvang in de Kwartelstraat. Verpleegster Ellen wil een IQ Scil meeting van mevrouw Weterings. Deze dakloze mevrouw is moeilijk te begeleiden. Haar geheugen laat haar in de steek. Soms heeft ze paranoïde gedachtes. Ik ben benieuwd!

Na mijn survival tocht, auto parkeren, met stok de weg over, via het trapje naar voordeur kom ik in de centrale hal. Een oud statig gebouw, soort klooster. De begeleider heet me welkom en roept mevrouw Weterings. Een grijze kromgebogen vrouw komt binnen met haar rollator. Ze heeft donkerbruine ogen en kijkt me indringend aan. Ik geef uitleg over het doel van mijn bezoek. ‘Ik ga een test afnemen zodat we jou zo goed mogelijk kunnen helpen’. Ze reageert dat ze niet wil meewerken aan een test om te bepalen hoe dom ze is. Ik zeg haar dat ik niet de indruk heb dat ze dom is en dat ze door de test kan laten zien dat dit niet zo is. Ze gaat akkoord.

Vroeger heeft ze op de MAVO gezeten deze niet afgemaakt. De reken en schrijf oefeningen gaan redelijk goed, deze mevrouw is zeker niet verstandelijk beperkt! Dan vertelt ze haar verhaal. Ze heeft zichzelf 6 jaar verwaarloosd. Haar huis was een puinzooi en ze had met niemand contact, alleen nog met haar moeder, telefonisch. De woningbouw heeft haar uiteindelijk uit het huis gezet. Ze is boos op de woningbouw en op haar zussen en broer. Haar hoogbejaarde moeder van 98 woont in een verzorgingstehuis en daar mag ze niet meer naartoe. Ze heeft een contactverbod. Ze geeft aan een vol hoofd te hebben van alle problemen waar ze mee te maken heeft. Ze kan zich moeilijk concentreren en haar geheugen laat haar in de steek. Ik leg haar uit dat hersenen door problemen ook beschadigd kunnen raken.

We nemen afscheid. Bij de deur vraagt ze wat er ook weer met mij gebeurd is. Een herseninfarct, 9 jaar geleden. O ja... sterkte dan! Als ik naar buiten wil lopen krijg ik de deur niet open. Een man met grijs lang haar roept dat ik op de groene knop moet drukken. Ja hoor de deur springt open. Voorzichtig het trapje af, met stok over de weg, de stoeprand op en ik plof weer in de auto. Gelukt... Daklozen blijven mij interesseren. Ik kom graag terug bij deze kwartelende mensen in de Kwartelstraat.