... en wie breit die gedijt
Waren in mijn vorige blog de dozen na de verbouwing uit de woonkamer verdwenen. Inmiddels staan ze er weer. Het UWV heeft namelijk besloten dat ik mijn eigen broek omhoog kan houden en de uitkering gestopt. Bezwaar loopt, maar gaat even duren. Dus nu probeer ik alle spullen die niet meer naar de zolder terug gaan, te verkopen, aangezien de boodschappen heden ten dage ook schrikbarend duur zijn. En daar ik niet op één paard wil gokken, heb ik ook nog twee potentiële andere inkomensbronnen aangeboord.
Eén daarvan is samen met een groeps-/lotgenootje van Hersenz een verkooppunt op social media van onze creatieve uitspattingen. Beiden haken en breien we als rustpunten op de dag. Meditatief haken noemen we dat. We maken meer dan we zelf gebruiken, dus besloten dat te gaan verkopen. We hebben namelijk veel rustmomenten dus er komen heel wat sjaals en vesten uit onze haaknaalden gekropen. Van de week zijn we pas online gegaan. Nu maar hopen dat we snel viraal gaan, zodat ook daar wat rollen wc-papier van betaald kunnen worden.
En dan is er nog een potentiële inkomensbron en dat zijn mijn boekjes. Tijdens het Hersenz-traject hield ik een dagboek bij en uiteindelijk heb ik dat omgevormd tot een boek dat voor mogelijke nieuwe Hersenz-volgers de drempel wat kan verlagen. Want ik ben zelf groot fan van Hersenz. En het tweede boekje wat ik over Hersenz schreef is geen spiekbriefje, maar een spiekboekje. Dit staat vol met alle geleerde strategieën, handig bij elkaar, kort en krachtig, zodat de reeds ex-Hersenz-volgers geen excuus meer hebben om hun leven met NAH niet zo goed mogelijk op de rit te houden. Ook mijn favoriete strategie, de PRET-strategie staat erin. En bij beide boekjes heb ik er rijkelijk met mijn eigen quotes en schrijfsels overheen gestrooid. Zodat het zo luchtig mogelijk blijft.
Een leven met NAH is uiteraard geen sinecure maar dat hoeft nog niet te betekenen dat alles kommer en kwel is. Ik zeg vaak genoeg gekscherend dat ik meer last heb van het UWV dan van mijn NAH. En als je zelf NAH hebt, dan weet je genoeg. Maar dat wil voor mij althans niet zeggen dat het leven constant serieus en met een zwaarte geleefd dient te worden. Wat luchtigheid en vooral veel botte humor helpt mij echt door veel donkere periodes heen. Ik ben van nature een positivo maar sinds ik NAH heb, heb ik ook mijn donkere kant wel ontdekt. Alleen geef ik die sinds Hersenz niet meer zoveel de zeggenschap. Af en toe mag hij even zijn zegje doen en dan gaat hij weer op stil.
En wat ook een heerlijke uitlaatklep is voor humor is het theater. We zijn fanatiek aan het repeteren. En dat mag ook wel, want vorige week hoorden we dat er vier voorstellingen geboekt staan, van begin november tot half december. Dus we moeten echt wel aan de bak. We hopen weer velen wakker te schudden, even een inkijkje in een leven met NAH te geven. Het gaat namelijk om een grote groep mensen in Nederland. Het aantal mensen met dementie bijvoorbeeld is groot, ruim over de 300.000 mensen. Daar gaat terecht veel aandacht naar toe. Maar wat niet veel mensen weten is dat er in Nederland meer dan 600.000 mensen met NAH zijn. Ja, dat zijn er ruim dubbel zo veel! Dementie treft voornamelijk oudere mensen, ook al zijn velen nog relatief jong. Maar NAH treft iedereen, van pasgeborenen tot ouderen en iedereen ertussenin. NAH discrimineert niet zou je kunnen zeggen. Iedereen kan getroffen worden. Dus tel je zegeningen als je nog een gezond brein hebt en voldoende energie. Ook al denk je bij mensen met NAH die klagen over vermoeidheid: Ja, ik ben ook wel eens moe! Dan denk ik oprecht: ik ben zo blij voor je, dat je blijkbaar het verschil tussen gewone vermoeidheid en hersenmoeheid niet weet. Hopelijk kom je er ook nooit zelf achter, ofwel hoop ik dat je nooit lid van de groep mede-NAH-ers wordt.
Voor nu ga ik me richten op de afronding van mijn boekjes, de laatste foutjes er nog uithalen en ze dan de wijde wereld in sturen, of ja, Nederland, want ze zijn alleen in het Nederlands, omdat het een Nederlands behandeltraject betreft.
Schrijven is tevens een goede afleiding van de aanstaande oproep om bij de arts Bezwaar en Beroep van het UWV te verschijnen. Het is wellicht niet goed maar ik houd er alvast rekening mee dat ook deze UWV-medewerker weer niet goed weet in te schatten wat voor impact NAH heeft ten aanzien van een combinatie van werken met een gezin en huishouden. We gaan het zien. Ik ga in ieder geval niet alleen. Dat is een hele geruststelling, want zodra ik de drempel van het UWV overga, schakelt mijn brein al over op standje chaos, veroorzaakt door eerdere ervaringen de afgelopen jaren. Duim voor mij dat ik het overleef. Dan kan ik de volgende keer mededelen hoe ik dat gedaan heb, dat ik het kan na vertellen ofwel naHvertellen!
Voor degenen die zich in het carnavalsgedruis storten: alaaf! Maar ik verstop mij een aantal dagen. Helaas ben ik ook nog met carnaval jarig. Dat is voor mij geen feest. Maar gezien de drukte vier ik het toch niet. Lekker met mijn gezinnetje is voor mij meer dan genoeg. Mijn leeftijd is overigens geen geheim. Maar die verklap ik toch niet. Raad maar eens!
Houdoe en alaaf!